Logore Šljivovica i Mitrovo Polje obezbjeđivali su pripadnici MUP-a Srbije. Po dolasku u logore zarobljenici su morali da prođu kroz „špalir“. Sobe u kojima su bili smješteni bile su pretrpane ljudima. Tokom noći policajci bi prozivali logoraše ili bi ulazili po njih u sobe, izvodili ih i tukli pendrecima, letvama i električnim kablovima.
Neki policajci su logorašima gasili cigare po telu i tjerali ih da piju vodu u koju su prethodno sipali motorno ulje. Nekoliko logoraša je seksualno zlostavljano.
Policajci su svakodnevno logoraše fizički i psihički zlostavljali, naređivali im da se međusobno tuku, da premještaju veliko kamenje sa jednog mesta na drugo, da po cijelu noć trče po logorskom krugu, da rade sklekove, da stoje u dvorištu i gledaju u sunce dok ne padnu u nesvijest.
Pripadnici Ministarstva unutrašnjih poslova Srbije (MUP) su u ovom logoru od augusta 1995. do aprila 1996. godine držali više stotina bošnjačkih muškaraca iz Žepe i okoline, koji su nakon pada Žepe prešli Drinu i utočište potražili u Srbiji.
U logoru Šljivovica, kao i logoru Mitrovo Polje kod Aleksandrovca, zabilježeno je na desetine slučajeva torture i nehumanog postupanja srpskih policajaca prema bošnjačkim muškarcima, a pet logoraša je od posljedica zlostavljanja preminulo.
Međutim, do danas niko od pripadnika policije, ali i vojske i državne bezbjednosti nije odgovarao zbog protivpravnog zatvaranja, mučenja i drugih oblika teškog kršenja ljudskih prava nad više stotina Bošnjaka koji su bili smješteni u ovim logorima.
OVO JE SAMO JOŠ JEDAN OD DOKAZA KAKO JE SRBIJA IZVRŠILA AGRESIJU I POČINILA GENOCID NAD BOŠNJACIMA.
